Ek't die naweek (14 Aug.) my verste afstand NOG afgelê: 30km!!

Die eerste 20km was nog fine en ek't myself terug gehou, sodat ek krag oorhet vir daai laaste 10 wat ek nie geweet het, hoe die lyf gaan maak nie...

En ongelukkig het dit "yuckier" as te verwagte gegaan :-(
Die laaste 10km het begin met 'n afdraente (nie lank genoeg nie), en toe die bult weer op. Niks lekker.
Daar's toe 'n water-breuk, en my bene was gaar/jelly!!

Maar niks so erg soos daai laaste 5km nie!
Joe!
Hoe ek dit klaar gekry het, sal NIEMAND weet nie - ek's dankbaar en tog ook nie, aan daai 2 mensies wat my amper gesleep het tot by die einde. Ek was seer en als het gepyn!!
My voorkop, my tone, my boude en selfs my vingers!!!

Klaar gemaak en hinke-pink gestrek terwyl almal advies uitdeel...
In droeë, soute, stilte huis toe gery...hinke-pink na die opsigter gegaan en gevra vir die swembad sleutel...Met groot vrees in daai blou water ingespring!
My asem verloor! EN dadelik uitgeklim!
Maar toe besluit om dit weer te doen...ish! Die keer was dit erger, want ek't geweet wat kom...
Ingespring - probeer om my asemhaling te kalmeer en maar tot 10 toe getel...Toe pyn die vel van daai ysige water!
Ek's weer so vinnig ek kon daar uit!!

Hinke-pink huis toe.
By die deur vra die buurvrou: ah, is the water warm?
Waarop ek antwoord: no, it's very-very cold!

Myself teen die trappe van ons huisie opgesleep en die stort lekker warm oopgemaak.
Ek't myself in 'n "ander stasie" in geSTOOM!

En toe die lyf gaan neerlê in die bed...S-A-A-A-L-I-G!